18 Haziran 2009 Perşembe

Doğu'nun Çocuğu olmak..



Kısa bir süre önce çok harika bir yönetmenle tanıştım yine nette bitmek tükenmek bilmeyen araştırmalarım sonucu..Majid Majidi..
geç bile kalmışım dedim bu yönetmenin filmlerini izlemekte
ben kendimi hep Doğu2lu olarak görmüşümdür..hani hep bi batılıyız takıntısı belki de kompleksi vardır ya bizim insanımızda.ben hiç böyle hissetmedim..hep bir Doğu'lu,Asya'lı olarak hissettim kendimi..o yüzdendir kiDoğu'ya ait herşeyi seviyorum..

The Color Of Paradise(Cennetin Rengi) Küçük Muhammed (Mohsen Ramezani),Tahran 'daki bir körler okulunda yatılı olarak eğitim görmektedir.Kör olarak doğmuştur ve çevresindeki dünyayı dokunarak ve işiterek anlamaya çalışmaktadır.Okulu yazın tatile girdiğinde babası onu almak ve köyüne götürmek üzere okula gelir.Muhammed'in annesi ölmüştür ve babası yeni bir evlilik planlamaktadır.Özürlü bir çocuğun evlilik planlarını bozacağından endişelenen baba sürekli olarak ondan kurtulmak için çareler arar.Köyde ise Muhammed'i yazı birlikte geçirecekleri sevecen iki kız kardeş ve yaşlı ninesi beklemektedir.
--Filmin okadar güzel o kadar yalın bir anlatımı var ki..özellikle de başlarken gösterilen sahnelerde kör çocukların dünyasına daha yakından bakıyorsunuz..defalarca şükrediyorsunuz sağlıklı olduğunuza..filmin çekildiği mekan da çok güzel gerçekten cennetten bir köşe sanki..Muhammed'in kız kardeşleri de çok şeker..Muhammedin marangozla konuşma sahnesi en çok etkilendiğim sahneydi..kesinlikle izlenmeli,arşive konulmalı..
Children of Heaven(Cennetin Çocukları)Bu masalsı duygusal film, yoksul bir ailenin çocukları olan Ali ve Zehra isimli iki küçük kardeşin öyküsünü anlatıyor. Kızkardeşinin ayakkabılarını tamirciden getirirken kaybeden Ali kendi ayakkabısını onunla ortak kullanmak zorundadır, zira babalarının öfkesinden çekindikleri için durumu ona anlatamazlar, zaten anlatsalar da babaları yeni bir çift ayakkabı alamayacak kadar yoksuldur. Filmin tanıtım sloganında denildiği gibi onların bu küçük sırrı artık en büyük serüvenleri olacaktır.

--yoksul bir aile...üç çocuk..hasta bir anne..ailelerinin yoksulluklaırnı öyle güzel benimsemiş öyle büyük bir sorumluluk duygusyla büyümüş abi ve kızkardeş..abinin kızkardeşine duyduğu sevgi sizi çok duygulandırıcak..ayakkabısını kaybetmiş olmanın verdiği suçlulukla kız kardeşine bir ayakkabı alma çabaları..oyuncular rollerinin haklarını öyle gzel veriyorlar ki sizi filme bağlıyorlar..filmi izlerken bir çift ayakkabı almak istedim her ikisine de:)









Ali'nin bu ifadesi çok ağlattı beni:(

17 yorum:

absalom dedi ki...

oy kıyamam...
ağlama...
hisli asya...

sen ne narin bi kızsın ya :))

asya dedi ki...

ay kim ben mi:) eheh ne cadıyımdır bi bilsen..annem bana hep "dağ kedisi" der:D
ama böyle insnaların içinde hep hisli,narin bi kız çocuğu vardır..

absalom dedi ki...

cadılık kısmını biliodum da kedilik kısmını yeni öğrendim :)))

düzeltiyorum o zaman...
hisli narin dağ kedisi..

:)))

şu ana kadar onu dağ keçisi okudum iyi mi :))
yorumda bile öle yazdımdı..düzelttimaman göndermeden..
ehehehe.

asya dedi ki...

:) ehehe daha neler söylüo da söylemiyim:p
senin bu sürekli neşeli makara gırgır kişiliğinin arkasında nasıl bir çocuk var merak ediyorum:)

absalom dedi ki...

söleme...
nasılsa ağzından kaçırıyosun zaman zaman ben kaparım ordan :))

asya ben de merak ediyorum valla...
:))

İsMurat dedi ki...

Valla harikasın, ilk fırsatta izleyeceğim. Ben de ne zamandır böylesi filimler arıyordum. Teşekkür ederim.

asya dedi ki...

bulmakta biraz zorlanabilrisn murat..biliyorsun böyle güzel filmler nedense pek izlenmediğinden dolayısıyla ticari olmuyor..ama bulamazsan haber ver

absalom dedi ki...

asyaaaaaaaaaaa

asya dedi ki...

absalooooooom---cummmmm:)

absalom dedi ki...

iyi burdaymışsın :)
gittin diye korktumdu.

:)

absalom dedi ki...

asya bak yine tembelleştin küstürücen blogu haberin olsun...

yaz modu demi?

asya dedi ki...

evet ya absalom hiç yazasım yok..ya bi de normalde konuşurken daha eğlenceli bi üslupla konuşur,anlatırım yazarken çok sıkıcı olduğumu düşünüyorum:( :))

yuri dedi ki...

ah ülen asya
şu cennetin çocuklarını izlettirdin bana içim parçalandı be! bloguma ayakkabı resmimi koyduydum hatırlarsan utandım kendimden:'(

K®HAN dedi ki...

"ben kendimi hep Doğu'lu olarak görmüşümdür..hani hep bi batılıyız takıntısı belki de kompleksi vardır ya bizim insanımızda.ben hiç böyle hissetmedim..hep bir Doğu'lu,Asya'lı olarak hissettim kendimi..o yüzdendir kiDoğu'ya ait herşeyi seviyorum.."


ah doğulu olmak,
maddeye, makineye değil
düşünceye, hissiyata dayanmak.
-ki bu değerlere ölüm tesir etmez-
peygamber, evliya ve düşünürlerin ekserisi doğudan çıkmış.
talihsizlik olsa gerek böyle bir benliği inkar etmek.
oysa ne güzel bir Türkiyeli'den
bunları duymak :)
bu olsa gerek diyorum kendini bilmek.
ve yükselmek.

asya dedi ki...

:) yuricim ama insanın içini ısıtan bi film değil mi?onların da bi ayakkabısı oldu utanma;)

asya dedi ki...

teşekkür ederim Korhan..en büyük gaflet ait olduğun kültürü inkar etmek hatta aşşağılamak..aslını inkar eden haramzadedir;):)

yuri dedi ki...

evet hemde nasıl, çok gerçek ve etkileyici idi.
tez vakitte diğerinide izlicem inşallah..